Spijt

‘Helaas moet ik erkennen dat ik het niet goed heb gedaan, edelachtbare.’
‘U hebt dus spijt van uw daad?’
‘Niet van de daad zelf, edelachtbare, want opgeruimd staat netjes, denk ik maar zo. Nee, ik had het in het het bos anders moeten aanpakken. De daad zelf is geheel volgens plan uitgevoerd, maar ik had eigenlijk vooraf een kuil moeten graven. Toen ik daar achter die dikke boom verscholen stond, had ik nog twijfels, maar op het moment dat ik het gezicht van mijn joggende vrouw zag aankomen, kon ik me niet meer inhouden en heb ik het gedaan. Nadat ik haar in een dichtbegroeid deel van het bos heb neergelegd ben naar huis gegaan.
'U was en bent niet zo slim bezig, verdachte.'
'Inderdaad, stom natuurlijk, ik geef het toe, edelachtbare. Ik verwachtte medeleven van mijn naasten vanwege de plotselinge verdwijning van mijn vrouw, maar in plaats daarvan valt mij nu haat en afschuw ten deel. Had ik haar maar na die doodsteek in een kuil gedeponeerd. Dan was ze nooit meer gevonden.'
'Weer niet erg slim van u, verdachte.'
'Daarom heb ik er veel spijt van, want nu wil niemand nog iets met mij te maken hebben. Naast mijn vrouw ben ik nu ook nog mijn toenmalige vriendin kwijt. Tot mijn eigen schade en schande heb ik een grote fout gemaakt, edelachtbare

29-03-2019