Opsodemieteren

Bijna half negen. Mooie tijd om naar de cantine te gaan. Ik verheug me al op de komende avond. Het is toch altijd leuker om met een groep kerels naar een voetbalwedstrijd te kijken dan in je uppie bij de vrouw in het caravannetje.

In de cantine is het al een gezellige drukte. Voornamelijk mannen met wat kinderen en een paar vrouwen.
Er wordt flink gediscussieerd over spitsen, keepers en er worden al uitslagen voorspeld. Ja, dit is de echte beleving van een voetbalwedstriijd tussen twee toppers.
Als de wedstrijd om negen uur begint hoor je allerlei ‘achs’ en ‘ooohs’, bij de kansen en missers en je hoort gevloek als een speler weer eens een levensgrote kans hoog over schiet.
Dan ineens na een kwartiertje maakt Feyenoord een doelpunt en omdat ik fan van die club ben, spring ik op en gejuich uitgelaten: “Gooooooal.”

Diverse hoofden draaien zich in mijn richting. Een grote vent met een kaal hoofd gaat zelfs staan en kijkt mij vernietigend aan: ‘Hé, goser, wat mot jij hiero?  Dit is Zandvoort, weet je wel?’
’Ja, dat weet ik, waaron zeg je dat?’ antwoordt ik timide.
‘Nou, hier horen alleen Amsterdammers te zijn. Dus als jij uit 010 komp, mot je nu meteen opsodemieteren.’
‘Nou, nou,’ durft één van de aanwezigen te opperen. Laat die man toch zitten. Ajax maakt nog wel een paar doelpuntjes en dan kunnen wij hem uitlachen.

Helaas wordt er tijdens de westrijd niet meer tegen me gesproken. De wedstrijd eindigt uiteindelijk in 1-1.
Na de partij komt de kale bullebak op me af en zegt met een glimlachje: ‘Sorry, kerel van daarstraks, maar ik was zo teleurgersteld met die goal en dan ga jij nog eens feestvieren. Het irriteerde me. Zand erover?
‘Oké. Zand erover,’ reageerde ik opgelucht.
‘Biertje dan?
‘Ja, lekker.’
‘Proost man.’
‘Gezondheid.’
Daarba hebben we nog een flinke poos aan de bar nagebabbeld over de wedstrijd en andere onbelangrijke zaken.

14-05-2023.