Het klopt niet; het is niet waar wat ze beweren over mijn bed dat vol zou zitten met allemaal beestjes die daar lustig rondkruipen, wandelen, of liggen te luieren. Ik heb heel intensief, als een echte Sherlock Holmes, met mijn verrekijker en zelfs met een sterke loep elk plekje, alle hoekjes en rimpeltjes van mijn matrashoes nagevorst, maar geen enkel beestje ontdekt.
Ook als ik in mijn bed lig, heb ik helemaal geen jeuk van kriebelige rondkrioelende diertjes. Totaal niets daarvan.
Het zijn dus fabeltjes, gewoon nepnieuws, in de wereld gebracht door misleidende, vaak hoog opgeleide wappies.

Maar die bijtende, vervelende bedwantsen in Parijse bedden zijn natuurlijk wel echt, want die kan men zien. Die beestjes mogen van mijn daar best blijven.
Maar misschien hebben deze bedwantsen in het verleden wel afstammelingetjes gemaakt die honderd keer kleiner en dus onzichtbaar zijn en die ooit als ongewenste migranten naar ons land zijn afgereisd. Dan zijn die berichten over de talrijke onzichtbare beestjes in mijn bed dus toch geen nepnieuws en ben ik zelf misschien wel een wappie.

Ach, het maakt mij eigenlijk niets uit, zolang ik er maar geen last van heb. Dan mogen ze van mij rustig in mijn bed meegenieten van deze fijne omgeving.