G7 en de kleine goden


Vandaag weer eens gelegenheid om tussen mijn (ont)spannende en droevige makelaarstory’s door een blog te schrijven. Dit keer over bijzonder belangrijke, wereldomvattende problemen die nooit opgelost worden.


Geloof me, beste lezer, het zal nooit wat worden met de jaarlijkse G7-vergaderingen. Al die eigengereide, omhoog gevallen hotemetoten voelen zich godjes in hun eigen land, maar met elkaar kunnen ze amper samen door één deur. Ze gunnen het licht in elkaars ogen niet en ieder heeft zijn eigen agenda, voorkeuren, antipathieën; en ze willen allemaal hun eigen straatje schoon houden voor electoraal gewin.
Macron? Handelt als een hinderlijke god in Frankrijk, met weinig resultaat. Trump? Is een balsturige, koppige cowboy. Merkel? Sie schaft es auch nicht. Xi Jinping? Handelt als een alleenheersende zonnekoning in China. Dan heb je nog Italië, Groot Brittannië, en Japan. Allemaal landen met hun eigen problemen. Ze zullen geen van allen de wereldproblemen gaan oplossen. Er zijn te veel verschillende belangen en meningen.

 
Ze voelen zich net echte goden, maar ook de grote Goden hebben hun eigen standpunten. De God van de Christenen predikte via zijn zoon Jezus Christus vrede en liefde, maar ook de hel, of minstens het vagevuur als je niet braaf bent.
Allah, de God van de moslims? Die heeft via zijn profeet Mohamed hel en verdoemenis afgekondigd voor alle niet-moslims. Maar daar staat tegenover dat heldhaftige mannen maar liefst tweeënzeventig maagden krijgen toegeschoven. (Ik moet er niet aan denken!) Heldhaftige moslima’s krijgen echter niets, want die tellen daar niet mee.
Helaas blijven deze grote Goden boven in hun ivoren torens zitten. Ze laten ons maar aanmodderen zonder in te grijpen in de hopeloze puinhopen bij hun aardse onderdanen.

De Grieken en Romeinen hadden het vroeger beter voor elkaar. Boven een heleboel hulpgoden, met allemaal eigen specialiteiten, stonden de oppergoden Zeus en Jupiter. Die hadden mooi leiding kunnen geven aan de G7-bobo’s en ons met hun vele hulpgoden uit de ellende kunnen helpen. Maar helaas ze bestaan niet meer. Ook de vele Noorse en andere goden uit de oudheid, zoals: Donar, Wodan, Ares, Eros, Cupido, enz., enz. zijn verdwenen.


Hoe moeten de kleine aardse goden nu in hemelsnaam zonder hulp van boven de problemen oplossen? Dat lukt ze nooit.
Want, nogmaals beste lezer, zonder enige leiding blijft het een samengeraapt zootje. Ieder denkt alleen aan zijn eigen belangen, zonder de grote problemen aan pakken.
Verduurzaming? Nee hoor, economie eerst. Beperking bevolkingsgroei? Zoeken mensen zelf maar uit. Honger en armoede? Niet belangrijk genoeg. Oorlogen, moorden en brandhaarden in de wereld? Weinig zin om daar vingers aan te branden.

Helaas moeten wij, simpele zielen, lijdzaam toezien hoe de aarde afglijdt, tenzij alsnog een oppergod of een onbevooroordeelde hoofdman de leiding neemt om orde op zaken te stellen. Ik zie het niet gebeuren.
Misschien is het een idee om aan elk G7-kopstuk één opdracht te geven, waaraan hij/zij moet gaan werken en tijdens de volgende vergadering verantwoording moet afleggen aan de andere hoge bonzen?

Eigenlijk lijkt mij dit een lumineus plan van mij om de wereldproblemen aan te pakken, toch?                                  

9-9-2019

Wil je meer blogs lezen? Klik HIER voor de titellijst.