De functie van een vlinder
‘Kijk daar eens,’ zegt mijn vrouw plotseling, terwijl we net in de tuin aan de koffie willen beginnen.
‘Wat? Waar?’ reageer ik enigszins geprikkeld, omdat ik gestoord wordt bij het oplossen van mijn kruiswoordpuzzel.
‘Daar, die vlinder bij de Rododendron. Prachtig toch?’
De fladderaar vliegt vrolijk door de tuin. Hij zweeft van links naar rechts, omhoog en omlaag. Ineens landt het beestje vlak voor ons op de tafel. Doodstil zitten we de prachtige tekeningen met de gele, blauwe en rode kleuren op de vleugels te bewonderen. Net zo plots als het gekomen is, net zo snel verdwijnt het ook weer.
‘Jammer, hè,’ verzucht ik. ‘Zo’n mooi insect. En dan te bedenken dat het eerst een irritante rups is geweest en nu als fraaie vlinder nog zo kort te leven heeft. Dat zou toch niet mogen, vind je ook niet?’
‘Nee, zo’n beestje zou veel langer te bewonderen moeten zijn.’
‘Weet je wat, ik ga er een stukje over schrijven. Over een irritante rups en het snel vergankelijke leven van een prachtige vlinder. En dat zet ik op mijn site en op mijn favoriete schrijfsite Web Tales.’
‘Lijkt mij niet slim, Jules,’ antwoordt mijn lief. ‘Dat wordt zo’n somber artikel. Je moet schrijven over het geluk van die vlinder, zoals ze vrolijk en vrij door de lucht fladdert. Je moet iets zeggen over de pracht van het beestje en zijn belangrijke functie.’
‘Wel ja, doe maar diepzinnig. Welke functie dan?’
‘Over het feit dat hij ons laat genieten van zijn schoonheid.’
‘Zeker net zoiets als de functie van jullie vrouwen om ons te bekoren en te laten genieten?’
’Inderdaad, ja. Net zoiets als jij andere mensen moet plezieren met jouw stukje dat je gaat schrijven. En weet je, dat is ook de mooie functie van die schrijverssite van jou, namelijk dat ze schrijvers en lezers laten genieten van de verhalen en gedichten van hun leden. Zo heeft iedereen en alles zijn eigen functies in het leven. Onthoud dat maar eens goed, Jules’
‘Ik begrijp je. Ik ga nu meteen aan de slag in mijn huidige functie als schrijver over de vlinder.’
2-05-2018