Slavernijverleden

Al enige tijd is er in Nederland een kneiterhardnekkig gedoe gaande over het slavernijverleden.
Het was natuurlijk mensonterend wat er met de slaven in veel landen, waaronder Nederland en de overzeese gebiedsdelen, vóór de definitieve afschaffing in 1863 plaatsvond.

De vraag is echter wie er beroerder aan toe waren: de slaven die als koopwaar werden verhandeld of de toenmalige oorspronkelijke bewoners in de diverse Afrikaanse landen waar mensen sinds mensenheugenis in grote armoede leven, vaak met hongersnoden, oorlogen, mishandelingen, ontvoeringen, onderdrukkingen, enzovoort.

Natuurlijk werden de slaven ook onderdrukt en gemarteld.
Ze moesten zwoegen en zweten van de vroege ochtend tot de late avond, maar ze hadden in ieder geval onderdak en voeding.

De slavernijnakomelingen willen excuses en schadevergoeding voor de vroegere behandeling van hun verre voorouders, maar eigenlijk zouden ze horen te pleiten voor hulp aan hun arme rasgenoten in Afrika, mensen die ook nu nog vaak liggen te creperen van de honger, hun kinderen geen toekomst kunnen bieden en zonder hulp van ons rijke westen een ellendig leven lijden. Het is niet voor niets dat velen de dood riskeren om te proberen zich in het rijke westen te vestigen.

Hier in Nederland wordt door de slaafafstammelingen meegeprofiteerd van de vruchten en geneugten van het land waar ze nu wonen. Zij hebben niets te klagen, geen hongerprobleem of andere ellendige toestanden.
Waarom wordt er daarom niet, in plaats van compensatie voor henzelf, geld geëist voor hulp aan hun vroegere land- en rasgenoten in Afrika?

Koningin Maxima beijvert zich al lange tijd om arme mensen in derdewereldlanden te helpen aan bankrekeningen. Laat de overheid bijvoorbeeld van zowel zwarte als witte burgers een half procent van hun inkomen of vermogen, eisen via de belastingdienst en het verdelen over de allerarmsten in die landen. Er moet een methode bedacht worden waardoor uitbetalingen rechtstreeks gestort worden op speciale rekeningen, bestemd voor deze mensen. Net zoals bijvoorbeeld gebeurd met AOW-uitkeringen. Het geld moet natuurlijk niet aan regeringen, ministeries, of instellingen aldaar zelf worden overgemaakt.
Misschien kan er dan wat meer welvaart en vrede komen.

Slavernij is overigens van alle tijden. In het begin van onze jaartelling maakten de Kelten en Germanen al oorspronkelijke bewoners tot slaaf. Ook tijdens het Romeinse Rijk werden mensen zonder problemen als slaaf gehouden. Ze kregen zelfs een stempel op hun gezichten gebrand.

Anders dan men wil doen geloven, bestaat slavernij ook nu nog altijd. Er zijn genoeg voorbeelden te noemen, waarbij mensen nog op mensonwaardige manier worden afgebeuld, voor een hongerloontje moeten zwoegen en vaak letterlijk dood neervallen door overbelasting.
In Limburg bijvoorbeeld is een openluchtmuseum gevestigd, Het Peelmuseum, waar het zware leven van turfstekers in het begin van vorige eeuw wordt tentoongesteld. De mensen, veelal mannen uit Duitsland, werden in die tijd gedwongen de hele dag zwaar werk te verrichten, vaak tot uitputting volgde. Het  onderkomen van een turfsteker bestond uit een plaggenhutje, zonder enig comfort of luxe. Alleen maar een slaapplaatsje, soms te delen met één of meerdere collega’s. Verschrikkelijk.
 

Maar zelfs heden ten dage zijn er afschuwelijke praktijken gaande die het daglicht niet kunnen verdragen, zoals bijvoorbeeld in verschillende Aziatische landen. Denk maar aan Qatar, waar  stadionbouwers onder erbarmelijke omstandigheden moeten leven, hun paspoorten moeten inleveren, en in zengende hitte moeten zwoegen tot ze er letterlijk bij neervallen. Regelmatig met de dood tot gevolg. De slavernij is nog lang niet uit de wereld.
Laten de actiegroepen die zo hard roepen over onrecht, slavernij, discriminatie, ongelijkheid en misstanden in Nederland hier ook eens aandacht aan besteden en er stevig actie tegen voeren.

Dat lijkt mij veel nuttiger dan van alles roepen over hun eigen zieligheid die in feite helemaal niet bestaat.