Kat en muis   

Een vogelhuisje in onze tuin geeft veel gezelligheid. We zien continu huismusjes, roodborstjes en merels rondfladderen om wat van de zaden te smikkelen. Ook kieviten en kraaien komen er. Helaas verjagen die wildeiken vaak de kleintjes. Maar ja, zo is nu eenmaal het dierenleven.

Het nadeel van de vogellekkernijen is dat het ook ongewenste beesten aantrekt. Zo gebeurde het dat ons gazon 's nachts mishandeld werd door een mol. Kennelijk had het beest geroken dat er iets lekkers te halen viel. Zo’n onderkruipseltje is wel te verjagen door de tuinslang in het gat te stoppen en de kraan te openen, waardoor ie voorlopig niet meer terugkomt, maar toch ... je grasveldje is even niet zo netjes.

Op zekere dag zagen we het huisje heen- en weer wiegelen, terwijl er geen vogel te bespeuren was. Bij nauwkeuriger kijken, ontdekten we een muis die tegen de schutting was geklommen en zich nu lekker voedde met de zaadjes.
Dat was natuurlijk niet onze bedoeling, want voor je het weet, kweekt het kleintjes en zitten die ettertjes in je huis rond te schumen.

Gelukkig hebben we onze moortje. Alleen dat is een huiskat, beter gezegd een huismuts. Ze ligt namelijk meestal op de bank te soezen, of op schoot gezellig te knorren. Maar nu hebben we haar eens in de tuin gezet om op jacht te gaan en het kattenluikje tijdelijk gedicht.
En ja hoor, het jachtinstinct van moortje won het van haar luiheid. De volgende ochtend had ze een muis als cadeautje voor de keukendeur gelegd.
Het leuke is, dat ze daarna vaker naar buiten ging om te zien of er nog ergens een prooi te vinden was.

4-5-2014

Wil je meer schrijfseltjes lezen? Klik HIER voor de titellijst.