Opnieuw beginnen 

Olala! Ik werd pas geleden op een ochtend  wakker met e en probleem, ook wel uitdaging genoemd. Midden in de nacht kreeg ik in een plotselinge als in een lichtflits een idee om het begin van mijn boek te veranderen. Wat spectaculairder zou het moeten worden, wat onverwachter. Tegelijkertijd vroeg ik me af of het beter was het verhaal in de tegenwoordige tijd in plaats van, zoals nu, in de verleden tijd te schrijven.

Waarom had ik niet lekker kunnen doorslapen? Dan had ik een rustige nacht gehad en ik mezelf nu niet opgescheept met enorm veel extra werk.
Moet dat eigenlijk wel, dat herschrijven?, dacht ik. Ja dat moest inderdaad, want ik vond dat mijn boek zo perfect mogelijk naar een uitgever moest.

Er moest door mij gekozen worden. Dus: het werd opnieuw beginnen met schrijven van het hele verhaal.In
 plaats van de laatste versie nog eenmaal voor de allerlaatste keer te gaan controleren, dient er nu een totaal nieuwe herschrijving plaats te vinden. Gevolg is: de oude versie waar nodig omzetten in de tegenwoordige tijd, vervolgens alles uitprinten, opnieuw nalezen, controleren, corrigeren. En dat zal dan wel weer een aantal keren over moeten.

Gevolg is natuurlijk dat het nog wel even gaat duren voor het nieuwe manuscript helemaal klaar is. Ik denk minimaal vier à vijf maanden. Maar dat geeft niet. Ik ga er weer tegenaan. Het schrijven is en  blijft een leuke bezigheid.

Ik heb wel eens gelezen dat een boek eigenlijk nooit af is. En dat heb ik inmiddels ervaren. Want elke keer als ik een hoofdstuk nalees, wil ik het verbeteren, zodat het eindproduct, naar mijn eigen idee,  nog wat beter wordt. En nu komt dit er ook nog eens bovenop. 

Ik kan natuurlijk wel steeds opnieuw beginnen, maar uiteindelijk zal er toch ook eens eind aan mijn roman moeten komen om het boek uit te kunnen geven. En dat zal zeker gebeuren, dat kan ik wel garanderen.

06-04-2014