Linke loopband (deel 1)

De elektrische loopband is een prachtig apparaat als het buiten regent of stormt en je toch je hardloopminuten wilt maken. Alleen moet je daar geen rare capriolen op uitproberen, want dat kan linke soep zijn.

Dergelijke toestanden komen vaker voor. Zo ook met mijn ex-collega Stef. Na zo'n twee jaar ontmoette ik hem weer eens. Hij zat op een terrasje een biertje te drinken. Ik ging naast hem zitten en staarde hem  verwonderd aan.
‘Stef, kerel, sorry dat ik het zeg, maar wat ben je dik geworden,’
Door de grote verbazing ontsnapten de woorden zomaar uit mijn mond.
‘Weet ik,’ reageerde hij gelaten. ‘Sinds het overlijden van mijn vrouw, begin vorig jaar, ben ik 30 kilo aangekomen.’
‘Sorry, wist ik niet, Stef.’
‘Geeft niet. Maar ik heb tegenwoordig nergens meer zin in. Ik doe niets meer, eet eigenlijk te veel en heb ook nog constant rugpijn.
‘Die rugpijn komt natuurlijk omdat je veel te zwaar bent, man. Je kunt er best wel wat doen. Moet je die buik eens zien. Lijkt wel een luchtballon. Je moet weer gaan sporten. Ga wat hardlopen, zoals je vroeger vaak deed. Is goed voor de lijn, voor je conditie, je bloedsomloop, je hart en nog een aantal van dat soort toestanden,’ was mijn vaderlijk advies.
‘Heb ik totaal geen zin in. Veel te vermoeiend.’
‘Kom op. Doe niet zo zielig. Weet je wat, ga morgen met mij mee fitnessen.’
Hij had er geen zin. Maar twee weken en enkele telefoontjes verder had ik hem toch over de streep gehaald en ging hij met mij mee naar de sportschool. Voor we begonnen, adviseerde ik hem om rustig te beginnen op een hometrainer voor de warming-up. Na vijf minuutjes ging hij zwetend op een stoel wat uitpuffen.
Ik zelf was op dat moment op een ander apparaat bezig en kon hem goed zien.
Daardoor ontdekte ik dat hij voortdurend naar de loopbanden keek.
En ineens begreep ik waarom. Op één van de apparaten huppelde als een hinde een uitdagend  mooie, slanke dame in een strakke sportlegging en dito shirtje.

Kennelijk werd Stef door de nimf volledig gehypnotiseerd, want ineens sprong hij op als een jonge hond, liep naar een andere loopband pal naast de schoonheid en begon ook te lopen. Niet zozeer als een hinde; meer als een lompe ijsbeer.
Geleidelijk aan voerde hij het tempo op. Waarschijnlijk om indruk op haar te maken.

Totdat …

(wordt vervolgd)

22-01-2018