Catastrofe (Biomassa)

Eerst was ik verbaasd, later boos en drie weken geleden, nadat ik onder meer enkele indrukwekkende artikelen van bioloog en voormalig minister Plasterk had gelezen, ging mijn boosheid over in verontwaardiging en woede. Ik was woedend op de Europese Unie, op de overheid, op ministers, ambtenaren en milieuorganisaties.
Inmiddels ben ik hoopvoller en blij gestemd, omdat er ineens een ommekeer in denken over het probleem is ontstaan. Eindelijk komt er na jaren meer aandacht in de media over de schandalige volksverlakkerij.

Wat is namelijk het geval, beste lezer? Tot zo’n drie à vier weken geleden leek het erop dat Nederland op een ecologisch ramp afstevende zonder dat er werd ingegrepen.

Nederland moet van Europa namelijk de CO-2 uitstoot flink verminderen. Daar kan natuurlijk niemand tegen zijn, maar men vond dat dit het beste kon gebeuren door gas- en kolencentrales om te bouwen in biomassacentrales. Daarbij hebben de dames en heren politici echter bewust of onbewust een aantal belangrijke factoren buiten beschouwing gelaten.
 

De longen van onze aarde

Zo heb ik begrepen dat er geen rekening is gehouden dat per dag (PER DAG!) 18.000 voetbalvelden aan bomen gekapt moeten worden om een biocentrale te laten werken. In Nederland zijn meerdere centrales gepland.
Het benodigde hout komt voornamelijk uit oerbossen in Zuid-Amerika of elders die grote hoeveelheden CO-2 opnemen en dus in feite de longen van de aarde zijn.
De corrupte overheden en landeigenaren in die werelddelen vinden dat natuurlijk prima. Er wordt flink aan verdiend.
Ook hebben de dames en heren geen rekening willen houden met de energie die verbruikt wordt voor het  omzagen van de bomen, het verwerken in pellets en het vervoer over zee.

Het is zelfs nog gekker: er wordt met bioverbranding juist méér CO-2 uitgestoten dan bij de traditionele kolen- en gascentrales en helemaal bij eventuele kerncentrales. Daarnaast wordt er 3 tot 10 maal meer dioxine en veel meer stikstof en fijnstof de lucht ingespoten. Voor de natuur en de bewoners in de omgeving van de centrales catastrofaal.
Als goedmakertje heeft Eurocommissaris Timmermans weliswaar een kostbaar plan geopperd om drie miljard jonge boompjes te planten. Maar in feite lang niet genoeg ter vervanging van de kaalslag. En voordat deze nieuwe bomen een redelijke hoeveelheid  CO-2 opnemen zijn we decennia verder. Ik zou denken: plant die boompjes ergens en laat de eeuwenoude bossen met rust.

Onze overheid heeft lijdzaam de EU gevolgd en voor deze biocentrales ruim elf miljard euro subsidie beschikbaar gesteld aan provincies, gemeentes en andere belanghebbenden, zoals de Zweedse energieproducent Vattenfall. Ministeries, ambtenaren en milieuorganisaties, zoals Greenpeace en Urgenda omarmden met oogkleppen op de plannen. Er heerste, zoals zo vaak, een collectief groepsdenken zonder enig protest.
 

Twijfelaars

Gelukkig is er ineens een ommekeer in denken gaande. Sinds kort is er meer aandacht op TV en in kranten voor dit rampscenario. Zelfs de radicale milieuclub Urgenda, die jarenlang procedures tegen de staat heeft gevoerd, ziet nu ook in dat dit de verkeerde weg was. Ook andere milieuclubs veranderen van mening. Helaas zijn Greenpeace en minister Wiebes nog de grote twijfelaarsnog; die willen kennelijk de reeds gemaakte afspraken aanhouden.

Maar ..., afgelopen dagen was er ineens groot nieuws. Energiereus Vattenfall heeft de werkzaamheden aan de centrale in Diemen tijdelijk stopgezet tot na het zomerreces. Ook tweedekamerleden zijn eindelijk wakker eworden en willen nu vragen gaan stellen.

Ondanks de gunstige wending vond ik het toch belangrijk om dit artikel te schrijven, opdat zoveel mogelijk mensen bekend zijn met het probleem. Ik ga deze blog ook bekend maken op mijn Facebookaccount en hoop dat het stuk vaak gedeeld gaat worden.
Laten we hopen dat het omdenken van de politici blijvend is, anders moeten we maar, zoals tegenwoordig gebruikelijk, naar het Malieveld voor een grote demonstratie.
Het is nog niet te laat om de milieucatastrofe te stoppen.